لابروم یکی از مهم ترین بخش های شانه است که در کارکرد درست آن نقش حیاتی دارد.
آسیب به این عضو مهم و بعضا حساس می تواند در پی انجام فعالیت های ورزشی اتفاق بیفتد.
به همین دلیل، ورزشکان گروهی هستند که بیشتر از دیگر افراد دچار آسیب های مربوط به لابروم شانه می شوند.
آسیب های لابروم می توانند ناتوانی های گسترده ای در ناحیه شانه برای افراد ایجاد کنند.
در این مقاله، دکتر رضا شیروانی بختیاری، توضیحات جامعی در مورد آسیب های مربوط به این ناحیه و روش های تشخیص و ترمیم پارگی لابروم می پردازند.
شما همچنین می توانید این توضیحات را در قالب فایل صوتی زیر بشنوید:
آسیب شانه چه افرادی را تهدید می کند؟
عمده ورزشکارانی که دچار معضلات مرتبط با لابروم شانه می گردند، افرادی هستند که در طول فعالیت های ورزشی خود به انجام حرکات پرسی و یا حرکات پرتابی می پردازند.
همچنین، رزمی کاران نیز از آن دسته از ورزشکارانی هستند که به میزان بالا در معرض خطر آسیب های شانه علی الخصوص آسیب به لابروم هستند.
آناتومی مفصل شانه
آیا می دانید که لابروم در کدام قسمت از شانه قرار دارد؟
در ادامه توضیحات کاملی را در این باره به شما ارائه خواهیم کرد.
اگر بخواهیم به طور اصولی مفصل شانه را بررسی و در نهایت به مبحث لابرم برسیم، باید در ابتدا بدانیم که مفصل چیست و نقش آن در بدن به چه صورت است.
مفصل در حقیقت محل اتصال دو یا چند استخوان به یکدیگر است که باعث بهبود و تکمیل فرآیند های حرکتی در بدن می گردد.
اگر مفصل ها به همین گونه ای که در حال حاضر هستند، نمی بودند، ما هیچ گاه نمی توانستیم به راحتی ساده ترین حرکات را انجام دهیم.
اگر کمی دقت کنید، می بینید که بخش عمده ای از فعالیت های ساده تا پیچیده ی روزانه ی ما وابسته به اعمال حرکتی ماست و در حقیقت اگر از حرکت ناتوان باشیم، ممکن است از بسیاری عادات و برنامه های روزمره ی خود باز بمانیم.
مفصل ها را می توان در سه دسته ی کلی طبقه بندی کرد. این دسته ها عبارتند از:
مفاصل متحرک
مفاصل نیمه متحرک
مفاصل ثابت
مفاصل متحرک
مفصلی که توانایی حرکتی زیادی دارد، مفصل متحرک نامیده می شود.
از میان مهم ترین مفاصل متحرک می توان به مفاصلی همچون مفصل شانه، مفصل مچ و مفصل زانو اشاره کرد.
می توان اذعان داشت که این مفاصل عمده ترین و پر اهمیت ترین نقش را در حرکات بدن ایفا می کنند.
از آن جا که در طول حرکات مختلف، فشار زیادی به این مفاصل وارد می گردد، اگر میزان این فشار از حد توان مفصل خارج گردد و یا شوکی به صورت حرکات اتفاقی و ناگهانی به مفصل وارد آید، ممکن است مفصل را دچار مشکل کند.
مفاصل نیمه متحرک
این نام به مفاصلی داده می شود که به میزان بسیار محدودی قادر به حرکت کردن هستند اما حرکت آن ها خیلی محسوس نیست. به عنوان مثالی برای این دسته می توان به مفاصل موجود در محل دنده ها و قفسه سینه و همچنین ستون فقرات اشاره داشت.
مفاصل ثابت
استخوان جمجمه در حقیقت استخوان یکپارچه ای نیست و از استخوان های مختلفی تشکیل شده است که در میان آن ها مفاصل متعددی وجود دارند. به مفاصلی که در میان استخوان های جمجمه قرار دارند و به هیچ عنوان دارای توانایی حرکتی نیستند، مفصل ثابت گفته می شود.
در عکس زیر می توانید انواع مفاصل بدن انسان را مشاهده کنید:
لابروم چیست و در کجا قرار دارد؟
مفصل شانه از سر استخوان بازو شامل حفره ی گلنوئید است.
نکته ی جالب این است که حفره گلنوئید از سر استخوان بازو کوچک تر است و به همین دلیل در این محل ناپایداری به خصوصی ایجاد می گرددمی خواهیم به کمک مثالی، این موضوع را برایتان روشن تر کنیم:
اگر حفره ی گلنوئید را به کاسه ای کوچک و سر استخوان بازو را چیزی شبیه به یک توپ بسکتبال تشبیه کنیم، آناتومی مفصل شانه مانند آن است که بخواهیم این توپ بسکتبال را بر روی این کاسه ی کوچک قرار دهیم.
همان طور که در شکل بالا می بینید، میزان ناپایداری این حفره و استخوان در کنار هم به حدی است که هر لحظه ممکن است استخوان بازو از جا در رفته و مشکلات پیچیده ای برای شانه ایجاد نماید.
برای از بین بردن این مشکل و پایدار ساختن شرایط مفصل شانه، بافتی به نام لابروم به ساختار آن اضافه شده است.
شاید درمورد جنس بافت لابروم سوالاتی برایتان پیش بیاید.
جنس لابروم از فیبروکارتیلاژ است و وظیفه لابروم این است که به افزایش سطح مفصل شانه کمک کند تا آسیبی به دلیل ناپایداری موجود میان استخوان بازو و حفره ی گلینوئید متوجه شخص نگردد.
همچنین، علاوه بر بافت لابروم، کپسول مفصل و تمامی عضلاتی که در اطراف شانه وجود دارند نیز به افزایش این پایداری کمک می کنند.
آسیب های شانه
آسیب رسیدن به هر یک از بخش های کوچک و بزرگ بافت شانه می تواند مشکلات زیادی را برای فرد ایجاد کنند.
از مهم ترین آسیب های شانه می توان به پارگی های مربوط به لابروم اشاره کرد.
همان طور که گفتیم، بافت لابروم به لبه ی حفره ی گلینوئید متصل است. تعریف کلی آسیب لابروم آن است که این اتصال میان حفره و لابروم از بین می رود و ناپایداری استخوان بازو بر روی گلینوئید به شدت افزایش پیدا می کند.
پارگی لابروم می تواند در بخش های مختلفی مانند بخش جلویی و یا پشتی اتفاق بیفتد.
مشکلاتی که در پی ایجاد عارضه برای لابروم ایجاد می شوند، می توانند به صورت ناپایداری جزئی و یا شدید باشند.
در صورت بروز مشکلات جزئی برای شانه در پی پاره شدن لابروم، شانه دچار حالت در رفتگی نمی شود. بلکه چیزی که در این وضعیت، سلامت مفصل شانه ی فرد را تهدید می کند، حالت لغزش یا subluxation است که باعث ایجاد وضعیت نیمه در رفتگی می گردد.
علائم نیمه در رفتگی شانه را می توان به چند مورد کلی محدود ساخت: شانه درد و کاهش توانایی و قدرت شانه در انجام حرکات مختلف.
بیشتر بخوانید: پاره شدن زردپی شانه
تشخیص پارگی لابروم
روش های تشخیص این معضل، معاینه ی پزشک و MRI می باشد.
بهترین راه برای تشخیص آسیب های مربوط به لابروم، بهره گیری از MR Arthrography می باشد.
این روش تشخیصی به بررسی دقیق مفاصل می پردازند و آن ها را از نظر وجود هر گونه مشکل آنالیز می کند.
در MR Arthrography ابتدا ماده ای به داخل مفصل شانه تزریق می گردد و سپس MRI انجام می شود.
یکی دیگر از مهم ترین و دقیق ترین روش تشخیصی در آسیب های مفصل شانه، انجام آرتروسکوپی های تشخیصی است که می تواند با دقت بالایی در یافتن منشا درد های شانه موثر باشد.
اگر پارگی لابروم شدید باشد، می تواند باعث بروز در رفتگی مفصل شانه گردد.
جراحی ترمیم لبروم شانه
در حال حاضر رابج ترین و مدرن ترین راه درمان پارگی لبروم شانه ، آرتروسکوپی مفصل شانه است.
در روش آرتروسکوپی مفصل شانه با ایجاد پرتال هایی بر روی مفصل می توان به فضای درونی مفصل دسترسی پیدا کرد و با استفاده از لنز و دوربین پیشرفته و مخصوصی بررسی لازم از داخل مفصل را به عمل آورد.
پس از آماده سازی سطح مفصل و انجام اقدامات لازم، ترمیم لابروم شانه آغاز خواهد شد.
مهم ترین سوالی که در این مورد برای مخاطبان وجود دارد، این است که آیا می توان بعد از جراحی ترمیم لابروم شانه به ورزش حرفه ای بازگشت؟ آیا می توان انجام حرکات ورزشی قدرتی را بعد از این جراحی از سر گرفت؟
پاسخ این سوال آن است که اگر آسیب دیدگی لابروم شانه در زمان مناسب تشخیص داده شود و به خوبی و توسط جراحی با تجربه مورد درمان قرار گیرد، حتی بعد از پارگی شدید لابروم می توان به فعالیت های سنگین و حرفه ای ورزشی بازگشت.
ریسک در رفتگی شانه
هر چه سن فردی که دچار در رفتگی مفصل شانه و پارگی لابروم می گردد، کمتر باشد، احتمال تبدیل این مشکل به در رفتگی های مکرر بسیار بیش تر و روند درمان آن پیچیده تر است.
اصلی ترین راه ترمیم لابروم شانه این است که بیمار تحت عمل جراحی قرار گیرد تا به بهترین و مطمئن ترین شکل ممکن بتوان از بروز معضلات جدی تر جلوگیری نمود و لابروم را ترمیم کرد.
به طور کلی، درمان تمامی آسیب هایی که لابروم شانه را تهدید می کنند، یعنی dislocation (نیمه در رفتگی) و subluxation (در رفتگی) از راه جراحی است و روشی غیر جراحی برای از بین بردن این مشکلات وجود ندارد.
در تصاویر بالا می بینید که میزان آسیبی که به شانه در رفتگی کامل و نیمه در رفتگی وارد می شود، تا چه اندازه متفاوت است.
در صورت بروز هر یک از این اشکالات در آناتومی شانه باید به متخصص ارتوپد مراجعه کرد.در مواردی که شانه در پی فعالیت های ورزشی آسیب می بیند، تحت معاینه و مراقبت قرار گرفتن توسط یک متخصص آسیب های ورزشی بهترین اقدام برای جلوگیری از گسترش آسیب خواهد بود.
سلام برای افراد سن بالا هم ترمیم لابروم شانه ممکنه یا فایده نداره؟؟
بله در سن بالا هم میشه جراحى کرد و نتایج عالى هستن