استئوآرتریت دیسکان زانو
استئوآرتریت دیسکان زانو چیست؟
آیا استئوآرتریت دیسکان زانو خطرناک است؟
درمان استئوآرتریت دیسکان زانو چیست؟
استئوآرتریت دیسکان زانو با نکروز ایسکمیک موضعی قطعه ای از سطح مفصلی استخوان و غضروف مفصلی، رویش و جدا شدن این قطعه و تشکیل جسم آزاد داخل مفصلی مشخص می گردد.
زانو بیشتر از سایر مفاصل به این بیماری مبتلا می گردد.
علت استئوآرتریت زانو
علت این عارضه مشخص نمی باشد. اختلال خونرسانی به قطعه ای از استخوان به علت ایجاد ترومبوز در یک شریان انتهایی به عنوان علت بروز این ضایعه مطرح شده است.
آسیب به زانو احتمالا یک عامل مستعد کننده برای ابتلا به این بیماری نیز وجود دارد، زیرا چند عضو یک خانواده یا چند مفصل در یک بیمار ممکن است به این بیماری مبتلا شوند.
این ضایعه تقریبا همیشه سطح مفصلی کوندیل داخلی استخوان ران را گرفتار می کند. اندازه این ضایعه متغیر است (غالبا حدود ۲ سانتی متر). در ناحیه ی دچار ضایعه، استخوان زیر غضروف فاقد عروق بوده، غضروف روی آن نیز نرم می باشد. بین قطعه ی فاقد عروق استخوان و غضروف و بافت طبیعی، یک خط مشخص تشکیل می گردد.
پس از چندین ماه، قطعه ی دچار ضایعه به صورت یک جسم آزاد داخلی مفصل جدا می گردد و یک حفره ی کم عمق در سطح مفصلی بر جای می ماند که در نهایت به وسیله ی بافت فیبروزی-غضروفی پر می شود.
این آسیب مفصلی، احتمال بروز استئوآرتریت را در سال های بعد افزایش می دهد (مخصوصا اگر قطعه ی جدا شده، بزرگ باشد.)
تشخیص استئوارتریت دیسکان زانو
این بیماران معمولا در سنین بلوغ یا بزرگسالان جوان هستند که از ناراحتی یا درد زانو بعد از ورزش (آسیب های ورزشی زانو) شکایت دارند و دچار تورم متناوب زانو و احساس عدم اطمینان به زانو می شوند.
-
تصویر برداری
در عکس رادیوگرافی، یک نقص با حاشیه ی واضح در استخوان سطح مفصلی کوندیل داخلی استخوان ران مشاهده می شود. در ابتدا، حفره ی ضایعه توسط استخوان جدا شده، پر شده است، اما بعد از مدتی حفره خالی می شود و یک جسم آزاد داخل مفصلی در هر جایی درون مفصل ممکن است دیده شود.
با استفاده از تصاویر MRI، اطلاعات ارزشمندی درباره ی وضعیت غضروف روی ضایعه و امکان ترمیم یا جدا شدن آن می توان به دست آورد.
ضایعه استئوکندریت در مراحل انتهایی در کوندیل داخلی استخوان ران کاملا واضح می باشد. با این حال، در مراحل اولیه این ضایعه به وسیله ی غضروفی که طبیعی به نظر می رسد، پوشیده شده است. اگر چه دقیقا بررسی شود، نرمی ناحیه ای از غضروف نیز مشخص خواهد شد.
درمان استئوکندریت دیسکان زانو
درمان این بیماری در مراحل ایجاد بیماری توام با انتظار می باشد. یعنی:
- زانو با بانداژ کرپ حمایت شود و بیمار از فعالیت شدید اجتناب نماید.
- گاهی در مراحل اولیه بیماری، این ضایعه خود به خود بهبود می یابد (به ویژه بالغین جوان) و روند ترمیم ضایعه را می توان با تکرار MRI پیگیری نمود.
- هنگامی که خطی واضح بین استخوان دچار ضایعه و استخوان طبیعی اطرافش تشکیل می گردد، جسم آزاد استخوانی را معمولا باید خارج نمود. این قطعه را می توان به واسطه ی آرتروسکوپی زانو خارج کرد.
- در مواردی که قطعه ی بزرگی از کوندیل استخوان ران جدا می شود، به علت آن که خطر وقوع بعدی استئوآرتریت وجود دارد، برخی جراحان توصیه می کنند قطعه آزاد داخل مفصلی به وسیله یک یا چند میخ کوچک در محل خود ثابت گردد.
