شکستگی استرسی شامل ترک های کوچک استخوان می باشد، که معمولا در ورزشکاران اتفاق می افتد. آن ها شکستگی های کوچکی در استخوان هستند که معمولاً به دلیل استرس مکرر ناشی از فعالیت هایی مانند دویدن ایجاد می شوند. اگرچه آنها می توانند بسیار دردناک باشند، اما اگر چند ماه استراحت کنید معمولا بهبود پیدا می کند. این نوع شکستگی ها را می توان در استخوان ساق پا، پاشنه، لگن و کمر مشاهده کرد. امروز می خواهیم در مورد شکستگی استرسی، علل و علائم آن با شما صحبت کنیم.
شکستگی استرسی چیست؟
شکستگی های استرسی، ترک های ریز در استخوان (شکستگی های کوچک) هستند که به تدریج در طول زمان ایجاد می شوند. معمولاً به دلیل استفاده بیش از حد یا فعالیت های مکرر که مانع از بهبود استخوان می شود. آنها بیشتر در ورزشکاران یا افرادی که به فعالیت ها یا ورزش هایی که به شدت شامل دویدن یا پریدن است، می پردازند، مانند فوتبال، بسکتبال و دو و میدانی.
شکستگی های استرسی و شکستگی های معمولی آسیب های متفاوتی هستند. همانطور که می دانید، شکستگی های حاد به طور آنی و غیرمنتظره در یک حادثه اتفاق می افتد، زمانی که نیرویی به استخوان وارد می شود که نمی تواند مقاومت کند و باعث شکستن یا ترک خوردن استخوان می شود. شکستگی معمولی اغلب در هنگام حوادث آسیب زا مانند آسیب های ورزشی، سقوط بد یا تصادفات وسیله نقلیه رخ می دهد.
شکستگیهای استرسی از این جهت متفاوت هستند که شروع تدریجی است و نمیتوان آن را به یک حادثه محدود کرد. آنها اغلب در پاها و اندامهای تحتانی ایجاد میشوند، زیرا این نواحی بدن بیشترین استرس را در طول فعالیتهای روزانه و ورزش تحمل میکنند.
مکان های رایج شکستگی استرسی
- استخوان ساق پا
- پاشنه
- لگن
- کمر
- روی پا
بیشتر بخوانید: آسیب های ورزشی شایع در ورزشکاران
علل شکستگی استرسی چیست؟
علل شایع شکستگی استرس عبارتند از:
- فشار بیش از حد و غیر طبیعی ناشی از فعالیت های تحمل وزن مانند دویدن، پریدن یا رقصیدن.
- تمرین یا فرود بر روی سطوح سخت از ارتفاع.
- افزایش ناگهانی زمان و شدت یک برنامه ورزشی.
- عضلات ضعیف در ساق پا و پا.
- دامنه حرکتی و تحرک ضعیف در مفاصل، که باعث افزایش بار روی استخوان ها می شود.
- افرادی که از پوکی استخوان و سایر بیماری هایی که تراکم استخوان را کاهش می دهند، رنج می برند.
- افرادی که داروهای تجویزی مصرف می کنند که تراکم استخوان را کاهش می دهند.
- کفش های غیر استاندارد.
- کمبود ویتامین D و کلسیم که استخوان های شما را ضعیف می کند.
چه چیزی شما را در معرض خطر شکستگی استرسی قرار می دهد؟
شکستگی های استرسی در افرادی که به تازگی ورزش جدیدی را شروع کرده اند یا شدت تمرین خود را به طور ناگهانی افزایش داده اند، بسیار بیشتر است. زمانی که ماهیچهها آماده نباشند، به راحتی خسته میشوند و نمیتوانند استخوانها را نیز نگه دارند. فشار بیشتر مستقیماً روی استخوان ها وارد می شود که می تواند منجر به شکستگی شود.
به نظر می رسد شکستگی های استرسی در زنان شایع تر است. سایر عوامل خطر این نوع شکستگی عبارتند از:
- نوشیدن بیش از حد نوشیدنی های الکلی
- سیگار کشیدن
- دویدن بیش از ۲۵ مایل در هفته
- پوکی استخوان
علائم شکستگی استرسی چیست؟
شایع ترین و عمومی ترین علامت شکستگی استرسی، درد در پا یا مچ پا است. سایر علائم مرتبط با این بیماری ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- درد موضعی، تورم و حساسیت روی استخوان.
- درد می تواند مبهم، تیز یا متناوب باشد.
- ممکن است در طول شب درد داشته باشید.
- درد با فعالیتهای با ضربه زیاد مانند دویدن و پریدن بدتر میشود.
- ناتوانی در تحمل وزن
ممکن است به صورت درد مبهم در پا یا مچ پا شروع شود که به تدریج در حین فعالیت بدنی بدتر می شود و زمانی که در حال استراحت هستید فروکش می کند. به احتمال زیاد برای مدتی این درد را نادیده گرفته اید تا زمانی که شدت درد افزایش یابد و باعث ناراحتی قابل توجهی برای شما شود.
چگونه شکستگی استرسی تشخیص داده می شود؟
یک شکستگی استرسی با در نظر گرفتن علائم و نشانههای شما و سابقه آسیب، همراه با انجام ارزیابی فیزیکی تشخیص داده می شود. اگر پزشک مشکوک به شکستگی استرسی باشد، برای تایید تشخیص به تصویربرداری با اشعه ایکس و در برخی موارد MRI را توصیه می شود.
اگر نشانههایی از شکستگی استرس را دارید، پیشنهاد میکنیم با پزشک متخصص ارتوپد در تهران مراجعه کنید تا مطمئن شوید که در اسرع وقت برنامه درمانی خود را شروع می کنید. هر چه زودتر درمان را شروع کنیم، زمان بهبودی مورد نیاز کاهش می یابد .
درمان شکستگی استرسی
شکستگی های استرسی معمولاً دارای عوامل متعددی هستند که در علت آسیب دخیل هستند. بنابراین، شما اغلب به ترکیبی از درمانهای زیر نیاز دارید تا به شما امکان دهد سریعترین و مؤثرترین بهبودی را به دست آورید تا بتوانید به فعالیتهای معمول خود بازگردید.
- استراحت، استفاده از کمپرس یخ، فشرده سازی پا با باند
- برنامه تمرین ورزشی خود را فعلا قطع یا کاهش دهید تا مطمئن شوید که آسیب بیشتری رخ نخواهد داد.
- در طول فرآیند بهبودی، فقط در فعالیتهای کم تأثیری شرکت کنید که فشاری بر آسیب وارد نمی شود.
- استفاده از کفش های استاندار و طبی
- داروی ضد التهاب
- ممکن است ترکیبی از تمرینات تقویتی و کششی قبل از بازگشت به فعالیتهای منظم توصیه شود تا اطمینان حاصل شود که عضلات اطراف ناحیه برای تحمل بار فیزیکی آماده هستند.
اکثر شکستگیهای استرسی بدون جراحی درمان میشوند، با این حال، در موارد شدید ممکن است مداخله جراحی برای حمایت از استخوانها لازم باشد تا محل بهبود یابد.
اگر این شکستگی را نادیده بگیرم چه اتفاقی می افتد؟
- ریز شکستگی ها می توانند به شکستگی کامل استخوان تبدیل شوند.
- محل شکستگی ممکن است بهبود نیابد.
- ایجاد نکروز آواسکولار استخوان
- ممکن است به جای درمان غیر تهاجمی به مداخله جراحی نیاز داشته باشید
چطور می توانیم از شکستگی استرسی جلوگیری کنیم؟
ما فعالیت های پیشگیرانه زیر را برای کاهش خطر ابتلا به شکستگی استرس توصیه می کنیم:
- اطمینان حاصل کنید که در الگوهای راه رفتن و دویدن خود به عملکرد مطلوبی دست یافته اید.
- کفشهای استاندارد و دارای قوس مناسب بپوشید.
- کفش های ورزشی کهنه و فرسوده را جایگزین کنید زیرا ممکن است توانایی خود را در جذب ضربه از دست بدهند.
- برای افزایش استحکام استخوان، یک رژیم غذایی سالم و سرشار از کلسیم و ویتامین D داشته باشید.
- با افزایش تدریجی زمان و شدت تمرین را به آرامی شروع یا افزایش دهید.
- فعالیتهای خود را تغییر دهید تا مطمئن شوید که در یک ناحیه از بدن بیش از حد فشار وارد نمیکنید.
