دکتر رضا شیروانی بختیاری » لگن » التهاب تاندون لگن یا تاندونیت لگن
۵ دقیقه
التهاب تاندون لگن یا تاندونیت لگن

التهاب تاندون لگن یا تاندونیت لگن

آنچه می خوانید...

تاندونیت لگن در اثر التهاب تاندون‌های عضلات خم کننده ران رخ می دهد، که معمولاً ناشی از کار بیش از حد این عضلات بدون استراحت کافی است. التهاب تاندون لگن، اغلب باعث درد، تورم خفیف و حساسیت به لمس در نزدیکی مفصل ران می شود. این عارضه در ورزشکارانی مانند دوچرخه سواران، رقصندگان باله، شناگران و دوندگانی که به طور مداوم از عضلات لگن و ران خود استفاده می کنند، رایج تر است. در این مطلب می خواهیم علل و علائم التهاب تاندون لگن، به علاوه نحوه تشخیص و درمان آن را شرح ‌دهیم.

درمان تاندونیت لگن

التهاب تاندون یا ناندونیت چیست؟

تاندونیت عارضه ای است که سبب التهاب در تاندون های عضله می شود و منجر به درد و تورم در آن ناحیه می گردد،  که هر چه بیشتر از این عضله استفاده شود بدتر می شود.

تاندونیت یک آسیب، در اثر استفاده بیش از حد می باشد. به این صورت که تاندون از طریق انقباضات مکرر و مداوم عضلانی تحت فشار قرار گرفته، که باعث پارگی ریز ماهیچه و فیبرهای تاندون می شود. همچنین نداشتن استراحت کافی برای بهبود این ریز پارگی ها، یک چرخه ی طولانی درد و التهاب در تاندون آسیب دیده ایجاد می کند.

علاوه بر التهاب در لگن، سایر نواحی بدن که مستعد ابتلا به این عارضه هستند عبارتند از:

  • تاندون بازکننده مچ دست (آرنج تنیس بازان)
  • تاندون خم کننده های مچ دست (آرنج گلف باز)
  • تاندونیت آشیل
  • تاندون کشکک
  • تاندون های شست
التهاب تاندون یا ناندونیت چیست؟

علت التهاب تاندون لگن چیست؟

علت تاندونیت اغلب ناشی از فعالیت‌های بدنی است که نیاز به بلند کردن مکرر ساق پا، دویدن، لگد زدن و پریدن دارد. این ها ممکن است شامل دویدن، رقصیدن، انجام ژیمناستیک، انجام هنرهای رزمی، دوچرخه سواری و بازی فوتبال باشد.

همچنین این عارضه می تواند در اثر یک آسیب شدید مانند تصادف ایجاد شود.

عوامل خطر احتمال التهاب تاندون لگن

برخی از افراد بیشتر از دیگران در معرض التهاب تاندون لگن هستند. عوامل خطر تاندونیت عبارتند از:

  • سن: تاندون‌ها با افزایش سن سفت‌تر و غیر قابل انعطاف می‌شوند و فرد را بیشتر مستعد آسیب می‌کند.
  • حرفه: اگر شغل فردی شامل حرکات تکراری باشد، در معرض خطر آسیب ناشی از استفاده بیش از حد است.
  • ورزش: ورزش هایی مانند دویدن، شنا و غیره شامل حرکات تکراری است که می تواند منجر به التهاب تاندون شود.
  • برخی از شرایط سلامتی: افراد مبتلا به نقرس، بیماری های کلیوی و آرتریت روماتوئید بیشتر در معرض ابتلا به تاندونیت هستند.
علت التهاب تاندون لگن چیست؟

علائم تاندونیت لگن چیست؟

علائم اولیه تاندونیت لگن شامل درد عمیق در جلوی مفصل ران است که پس از فعالیت بدنی بدتر می شود و باعث محدود شدن دامنه حرکتی به دلیل درد می شود. سایر علائم التهاب تاندون لگن عبارتند از:

  • حساسیت به لمس در جلوی لگن
  • سفتی و اسپاسم عضله لگن
  • کمر درد
  • ناراحتی پس از نشستن طولانی مدت
  • الگوی راه رفتن تغییر یافته که با گام های کوتاه مشخص می شود.
  • تغییر وضعیت بدن، با چرخش لگن به جلو و انحنای در قسمت پایین کمر

چگونه التهاب تاندون لگن تشخیص دهیم؟

تاندونیت لگن از طریق معاینه فیزیکی و تاریخچه پزشکی توط پزشک متخصص ارتوپد در شمال تهران که علائم شما را بررسی می کند، تشخیص داده می شود. همچنین ممکن است برای بررسی وضعیت مفصل ران و تعیین اینکه آیا شکستگی یا آرتروز وجود دارد یا خیر، عکسبرداری از مفصل ران و لگن توصیه شود.

درمان التهاب تاندون لگن یا تاندونیت لگن

درمان اولیه التهاب تاندون لگن شامل استراحت و عدم فعالیت های سنگین و ورزشی، همراه با کمپرس یخ و کشش ملایم است. در صورت نیاز می توان از داروهای ضد التهابی غیراستروئید برای کاهش درد و تورم، کاهش التهاب و کاهش اسپاسم عضلانی استفاده کرد.

اگر درد مزمن ادامه یابد، ممکن است یک تزریق کورتیزون به تاندون ایلیوپسواس (تاندون لگن) خود توصیه گردد.

همچنین یک برنامه فیزیوتراپی با تمرکز بر کشش و تقویت عضلات لگن به شما کمک می کند تا بهبودی کامل تری داشته باشید.

عمل جراحی تاندونیت لگن

برای مواردی که پس از سه ماه درمان بهبود نمی یابند، ممکن است جراحی برای افزایش طول تاندون ایلیوپسواس (تاندون لگن) انجام گردد. به این جراحی تنوتومی می گویند. این شامل ایجاد یک برش کوچک در قسمتی از تاندون لگن است که به تاندون اجازه می‌دهد طول آن نیز افزایش یابد .

در حالی که تنوتومی تاندون ایلیوپسواس به طور موقت قدرت ایلیوپسواس را کاهش می دهد، این ضعف معمولاً در عرض سه تا شش ماه پس از جراحی برطرف می شود.

پیشگیری از تاندونیت لگن

برای کاهش احتمال ابتلا به التهاب تاندون لگن، باید توصیه های زیر را رعایت کنید:

  • حرکات کششی: پس از تمرین برای به حداکثر رساندن حرکات مفاصل، زمانی را به کشش و گرم کردن اختصاص دهید.
  • بهبود تکنیک: برای یادگیری فعالیت های مناسب یا تکنیک های ورزشی وقت بگذارید.
  • کاهش سطح فعالیت: از فعالیت هایی که برای مدت طولانی به تاندون های شما فشار وارد می کند خودداری کنید.
  • انجام ورزش های متفاوت: اگر یک فعالیت به طور مداوم باعث درد شما می شود، چیز دیگری را امتحان کنید.

کلام آخر

تاندونیت لگن می‌تواند باعث درد آزاردهنده‌ای شود که توانایی شما را برای انجام راحت فعالیت‌های روزمره و شرکت در ورزش‌های مورد علاقه‌تان محدود می‌کند. خوشبختانه، این عارضه اغلب با استراحت مناسب به راحتی درمان می شود. هنگامی که علائم شما شروع به آرام شدن کرد، انجام تمرینات تقویتی برای عضلات و تاندون های ران و لگن می تواند به بهبود التهاب تاندون لگن کمک کند.

دکتر رضا شیروانی بختیاری

فارغ التحصيل پزشكى عمومى از دانشگاه تهران فارغ التحصيل دوره تخصص ارتوپدى از دانشگاه فردوسى مشهد رتبه برتر آزمون بورد تخصصى سال ١٣٩٢ دوره تخصصى آسيبهاى ورزشى و ارتروسكوپى از ايتاليا ١٣٩٢

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

نه + شش =