ارتوکین تراپی یک درمان غیر جراحی برای درد مفاصل است که شامل تزریق سرم ساخته شده از خون خود بیمار است. خون بیمار در یک سیستم خاص پردازش می شود و پس از آن سرم با محتوای بالای مواد ضد التهابی به دست می آید. یک داروی ضد التهابی برای کاهش درد مزمن و آرتروز می باشد. این یک روش بیولوژیکی است و از پروتئین ها و فاکتورهای شفابخش خود بدن فرد استفاده می شود. امروز می خواهیم در این مطلب به ارتوکین تراپی و موارد استفاده آن بپردازیم.
ارتوکین تراپی چیست؟
ارتوکین تراپی معمولا برای درمان آرتریت تجویز می شود. این یک درمان بسیار ارزشمند و موثر برای افرادی است که از درد زانو، لگن، مچ پا و شانه رنج می برند. علاوه بر این، ارتوکین به دلیل خاصیت مسکن و ضد التهابی که دارد، می تواند برای درمان تاندون ها و عضلات آسیب دیده در وزرزشکاران نیز استفاده شود.
در این روش از سرم به دست آمده از خون بیمار استفاده خواهد شد. این سرم حاوی پروتئین های فعال به عنوان آنتاگونیست گیرنده اینترلوکین است که باعث تسکین درد و التهاب در بافت های آسیب دیده بدن می شود.
چگونه ارتوکین تراپی التهاب و درد مفاصل را برطرف می کند؟
درمان ارتوکین بر اساس عوامل بیولوژیکی، آرتروز و التهاب را کاهش می دهد. بسیاری از مطالعات بیولوژیکی و پزشکی نشان داده اند که پروتئینی به نام اینترلوکین عامل بیماری های مفصلی می باشد. این پروتئین فرآیند التهاب را آغاز می کند و باعث درد و آسیب به بافت ها می شود..ارتوکین تراپی این پروئتین مهار می کند و در نتیجه درد و التهاب را کاهش می دهد.
ویژگی های ارتوکین تراپی:
- استفاده از پروتئین های بیمار
- داشتن یک فرآیند کاملاً بیولوژیکی
- استفاده از سرم خون بیمار دارای خواص ضد التهابی
ارتوکین تراپی برای درمان چه بیماری های استفاده می شود؟
ارتوکین درمانی در درمان طیف گسترده ای از بیماری های مفاصل، بافت اسکلتی و ستون فقرات استفاده می شود، از جمله:
۱-استئوآرتریت
در تغییرات دژنراتیو مفاصل مانند آرتریت زانو، لگن، شانه و … ارتوکین تراپی یکی از موثرترین و مفیدترین روش ها می باشد.
۲- سیستم اسکلتی عضلانی
ضربه به سیستم اسکلتی عضلانی، آسیب های در اثر ورزش و فعالیت بدنی شدید، باعث آسیب، پارگی و التهاب تاندون ها، رباط ها، مچ دست و عضلات می شود که با درمان ارتوکین در محل آسیب قابل ترمیم است.
۳- دژنراسیون مهره های نخاعی
تغییرات دژنراتیو در مفاصل بین مهره ای با التهاب همراه است، این درمان می تواند این مشکلات را کنترل کند.
تحوه ی درمان با ارتوکین تراپی به چه صورت است؟
برای شروع ارتوکین تراپی، ابتدا بیمار توسط پزشک متخصص ارتوپد مورد ارزیابی قرار می گیرد و پس از تصویربرداری مورد نیاز و درجه آرتروز، شدت مشکل مشخص می شود. سپس تعداد جلسات تزریق مشخص می شود. تعداد جلسات برای بیماری ها مختلف متفاوت می باشد. سپس خون گیری در آزمایشگاه انجام می شود و نمونه های ارتوکین ظرف ۲۴ ساعت تهیه می شود. تمامی نمونه ها در دمای منفی ۲۰- درجه سانتیگراد نگهداری می شوند.
در هر جلسه تزریق، تعداد مورد نیاز نمونه ارتوکین از فریزر خارج شده و نمونه ذوب شده و سپس با راهنمایی عکس برداری رادیولوژی و سونوگرافی به محل آسیب تزریق می شود. این تزریق ها به صورت بی حسی موضعی انجام می شود و بیمار کاملا هوشیار است. به طور معمول، تزریق یک یا دو بار در هفته انجام می شود.
پس از تزریق، توصیه می شود تا ۴۸ ساعت هیچ فعالیت شدیدی انجام نشود. گاهی اوقات ممکن است بعد از تزریق مقداری تورم و بی حسی ایجاد شود که در عرض چند ساعت برطرف می شود و نیازی به اقدام خاصی ندارد. به دلیل اینکه این روش درمانی از خون خود فرد استفاده می کند، یک روش غیر تهاجمی است که خوشبختانه هیج عارضه ای ندارد.
مزایای درمان با ارتوکین تراپی چیست؟
- به لطف بهبود تحرک در مفاصل، کیفیت زندگی را بهبود می بخشد،
- از التهاب جلوگیری می کند،
- با بیماری های دژنراتیو مفصل مقابله می کند،
- از غضروف محافظت می کند،
- این اثر طولانی مدت دارد.
- به طور موثر به محل التهاب و درد می رسد،
- تجویز نیازی به بیهوشی عمومی یا جراحی ندارد، بنابراین خطر عفونت کم است.
- عوارض جانبی بسیار نادر
تفاوت ارتوکین تراپی و پی ارپی چیست؟
ارتوکین تراپی معمولاً با PRP اشتباه گرفته می شود و این اشتباه معمولاً از این باور ناشی می شود که در هر دو روش درمانی سرم خون در نقطه دردناک تزریق می شود.
اما این دو روش کاملا با هم فرق دارند، زیرا در ارتوکین خون بیمار قبل از قرار دادن در سانتریفیوژ در انکوباتور گرم می شود تا تراکم پروتئین های ضد التهابی به جای پلاکت ها افزایش یابد. علاوه بر این، در درمان ارتوکین نه تنها تمرکز بر مشکلات مکانیکی در مفاصل نیست، بلکه اعتقاد بر این است که التهاب باید به عنوان عامل آسیب بافتی درمان شود و بنابراین درمان ارتوکین التهاب را التیام می بخشد.
در هر دو روش درمانی ، از خون خود بیمار استفاده می شود، با این تفاوت که برای پی آر پی، پروتئین التهابی خون گرفته می شود، در حالی که در ارتوکین، پروتئین ضد التهابی خون گرفته می شود.
سوالات متداول
