توده های استخوانی در زنان
چگونه می توان توده های استخوانی در زنان را تشخیص داد؟
آیا توده های استخوانی علائمی از سرطان می باشند؟
عوارض ناشی از تومورهای استخوان چیست؟
توده های استخوانی معمولا انواع مختلفی را شامل می شوند. به منظور سهولت در تشخیص این توده ها آن ها را به دو گروه: تومورهای خوش خیم و تومورهای بدخیم تقسیم می کنند.
در ادامه ی مطلب به انواع توده های استخوانی در زنان و راه های درمان آن می پردازیم.
انواع توده های استخوانی
۱. تومورهای خوش خیم
چهار نوع تومورهای خوش خیم استخوان عبارتند از: استئویید استئوما، استئوکندروما، تومور غول آسا
تومور استخوانی کندروما
این تومور در فیبولا و تیبیا به ندرت دیده می شود، به جز در وضعیتی به نام دیس کندروپلازی که این تومورها به طور متعدد وجود دارند.
هر یک از تومورها در این وضعیت مشابه انکندروما هستند. این تومورها از صفحه غضروف اپی فیزی در حال رشد منشأ می گیرند و در رشد طبیعی استخوان اختلال ایجاد می کنند. یک اثر مهم رشد نامساوی تیبیا و فیبولا آن است که؛ این استخوان ها ممکن است خمیده شوند و یا صفحه ی مفصل مچ پا از حالت افقی منحرف گردد.
تومور غول آسا (استئوکلاستوما)
انتهای فوقانی تیبیا و فیبولا، همانند انتهای تحتانی استخوان ران، محل شایع بروز این تومور هستند. این تومور در بالغین جوان دیده می شود و با اتساع استخوان تا نزدیکی سطح مفصلی گسترش می یابد.
دکتر رضا شیروانی (جراح و متخصص ارتوپدی در تهران) با تکیه بر دانش روز پزشکی و استفاده از روش های درمانی نوین به پیشگیری و درمان بیماری های استخوانی-عضلانی می پردازد. شما عزیزان می توانید از طریق زیر با ایشان ارتباط برقرار نمایید:
شماره های تماس: ۰۲۱۲۲۰۷۳۱۲۵
صفحه اینستاگرام
۲. تومورهای استخوانی بدخیم
استخوان تیبیا، مانند استخوان ران، محل شایع تومورهای اولیه استخوان به ویژه تومور یوئینگ و استئوسارکوما می باشد.
توده استئوسارکوما (سارکوم استئوژنیک)
این تومور معمولا متافیز فوقانی استخوان تیبیا را درگیر می کند. انتهای تحتانی تیبیا و فیبولا با شیوع کمتری درگیر می شوند. این تومور به سرعت از طریق گردش خون، متاستاز می دهد (به ویژه در ریه ها).
توده یوئینگ
این تومور معمولا در تنه استخوان های بلند، در سنین کودکی یا ابتدای بلوغ بروز می کند. استخوان تیبیا یکی از شایع ترین محل های ایجاد این تومور است.
درمان تومورهای خوش خیم استخوان
اگر این تومورها در فیبولا دیده می شوند، تمامی قسمت فیبولا به همراه حاشیه ی کافی از استخوان سالم باید برداشته شوند.
اگر این تومورها در انتهای فوقانی تیبیا بروز کنند، درمان آن ها مشکل تر خواهند بود!
به جز مواردی که سطح مفصلی نیز درگیر است، معمولا برای این موارد؛ کورتاژ تومور و پر کردن حفره ی ایجاد شده با پیوند استخوان یا سیمان آکریلیک انجام می شود. اگر این درمان عملی نباشد یا با شکست مواجه شود، مانند مواردی که در استخوان ران دیده می شوند، جهت ریشه کن کردن کامل تومور استخوان باید انتهای فوقانی استخوانی تیبیا را برداشت.
برای حفظ عملکرد عضو مربوطه پس از برداشتن استخوان تیبیا چند روش وجود دارد:
– استفاده از پروتزهای از پیش ساخته شده جهت جایگزین ساختن مفصل زانو و قسمت فوقانی استخوان تیبیا (جراحی تعویض مفصل زانو)
– آرترودز مفصل زانو
درمان تومورهای بدخیم استخوان
با معرفی داروهای سیتوتوکسیک قوی جدید برای شیمی درمانی کمکی، درمان این تومورها دچار تحول چشمگیری شده است. زیرا این داروها قادرند از بروز متاستازهای ریوی نیز جلوگیری کنند یا آن ها را به تاخیر بیاندازند.
داروهایی که اکنون به کار می روند، عبارتند از: دوز بالای متوترکسات، دوکسوروبیسین، سیس پلاتین و آی فسفامید.
شیمی درمانی معمولا قبل از جراحی آغاز می شود و به صورت غیر مدوم به مدت ۶ ماه تا یکسال پس از ریشه کنی تومور ادامه می یابد. در بیماران انتخاب شده بر اساس تعیین دقیق مرحله ی جراحی با استفاده از بیوپسی و تکنیک های تصویر برداری پیشرفته، می توان از برداشتن کامل تومور و جایگزین نمودن آن با پروتزهای فلزی یا مقدار زیادی پیوند استخوانی را انجام داد.
کلام آخر
به منظور تشخیص صحیح توده های استخوانی در زنان به متخصص ارتوپدی مراجعه نمایید. پزشک متخصص با بررسی دقیق شرایط موجود و استفاده از گرافی های تشخیصی می تواند علت علائم موجود را شناسایی و بهترین روش را برای درمان عوارض موجود انتخاب نماید.
پیشنهادات دیگر:
